Ciasno mi się jakoś w człowieku zrobiło. Nawet nazbyt ciasno. Coś we mnie krzyczy, że nie teraz, że nie aż tyle. Że nie chcę, nie potrzebuję. Tymczasem ktoś mnie wsadził do jakiegoś pospiesznego autobusu i nie pozwala wysiąść. Nie mam czasu przyjrzeć się mijanym krajobrazom.
