IQ talii

I stanął Pan przed bab kordonem i z uwagą przypatrywać się im raczył był. Casting boski zarządził bowiem w celu wyłonienia tej jednej, idealnej, by wzorem dla innych się stała. Skierował swe oczy boskie na te, które wzrok Pana przyciągały w pierwszej kolejności: smukłe, z talią wiotką, a biustem obfitym. I uradowało się oko Pańskie na widok takich śliczności. Kilka pytań natury ogólnej zadał owym wiotkim, właściwie tylko formalnie, by przekonać licznie zgromadzoną żywinę boską, że to ideały poszukiwane. Wiotkie jak rozdziawy stanęły i ani jedno sensowne słowo nie wyszło było z ich ust ponętnych. Bezsensownych nawet sporo. Wyjścia Pan nie miał, kazał im pójść precz, albowiem baba idealna pojęcie jakieś mieć powinna o zabawianiu Pana inteligentną rozmową. Te z talią mniej wiotką wziął więc był pod łaskawą uwagę Pańską. I ucieszył Pan intelekt swój nad wyraz rozmową ciekawą, jednakże pewien niedosyt estetyczny pozostał był. Z niedosytem estetycznym Pan pogrążył się był w dyskusji ciekawej, aż w umyśle jego boskim pojawiła się myśl naukowa: otóż IQ baby jest zwykle równe jej obwodowi w talii. Myślą tą ucieszony, bo już rozpozna każdy niechybnie babę idealną po talii, udał się był na spoczynek boski. Nie dosłyszał pytania przedstawiciela żywiny boskiej, który cichutko spytał Pana był: czemu równa się IQ chłopa? I całe szczęście, że nie dosłyszał.