Fotoplastikon

I spotkali się w wirtualnej przestrzeni i zapatrzyli się w siebie. Ona, z zamglonym spojrzeniem zwiastującym duszę piękną i czystą. On silny i czuły, jak tylko prawdziwy mężczyzna być potrafi. I patrzyli sobie w nieruchome oczy szukając w nich potwierdzenia marzeń i namiętności. Jak w fotoplastikonie patrzyli na siebie i czekali dnia, kiedy rzeczywistość wirtualna ciałem się stanie. W końcu się stała ciałem. I spotkały się dwie fotografie i minęły się nie poznając siebie wzajemnie i nie patrząc sobie w oczy. Żal...